Tekst en foto's van Heike Reimus
maandag 19 december 2016
Bamboefluiten op de Vrije School
Kijk wat een leuk stukje in het Weekbericht van de Vrije School van vorige week!
vrijdag 9 december 2016
Holland Barok & Bosgraaf spelen Loevendie
Op de radio was een item over blokfluitspeler Erik Bosgraaf, die met het Holland Baroque ensemble een nieuw, speciaal geschreven stuk van Theo Loevendie speelt . Jurgen van den Berg van het Radio1 Journaal herinnerde zich zijn ervaring met blokfluitspelen op de basisschool. Het was verplicht, en hij was er niet blij van geworden. Bij het geluid van de blokfluit en het enthousiaste verhaal van Bosgraaf kon hij zich nu wel iets moois voorstellen. Wie niet, kijkend naar deze reportage. Overigens in maart te zien in Tivoli Vredenburg.
Fetsje Luimstra
maandag 28 november 2016
Fluiten die zich schamen
Elk kind kan in anderhalf uur de verschillende handelingen voor de geplande les af krijgen. Er is dan ook nog ruimte om een kind te helpen dat moeite heeft met het gereedschap. Voor 't eerst is dat niet gelukt bij zes van de veertien kinderen. Hoe los ik dit op?
dinsdag 15 november 2016
Het lichtje voor de winter revisited
Is een schimmenvoorstelling die al veertig keer is gespeeld uitgekristalliseerd? De voorstelling begint elke keer met een inleiding waarin de Romeinse soldaat zijn uitrusting aflegt. Het is echter nu een raamvoorstelling geworden. Hoe?
donderdag 3 november 2016
De première van De Bremer Stadsmuzikanten
De ingrediënten zijn klaar: - alle schimmen zijn speelbaar - de achtergrond is geschilderd - de vertelster weet wat en wanneer ze iets wil toevoegen - de muziek staat in de grondverf. Nu moeten al deze onderdelen worden samengevoegd tot één geheel. En dat gebeurt in de première. Hieronder staat een bloemlezing van de reacties die we na afloop mochten krijgen.
.......heeft een rijkdom aan indrukken achtergelaten........ (Catharina)
De voorstelling was: ademend, beeldend en verstild (Tom)
Nog vele jaren in het rijk der schimmen. Wij hopen jullie als een schaduw te volgen (Collegae schimmenspelers Kontrast)
Het was een leuke, verrassende voorstelling en een bijzonder, creatief gebeuren daarna (Arlette)
Wat heb ik genoten van jullie nieuwe "productie". Er zaten twee kinderen voor mij die zich werkelijk náár schrokken toen de rovers dat ook deden (en daarom moesten lachen). Prachtige momenten: de ezel die niet verder wil, het voortrollende landschap, het verwachtingspatroon of de schimmen nog wel op het "zij-toneel" zullen komen....... En alles tot in de perfectie georganiseerd (Iris)
Wat was het supergeslaagd: "De Bremer Stadsmuzikanten", wonderlijk rustgevend, met live-muziek, een vertelster en onvolprezen schimmenschuivers (Yvette)
Ik heb er ontzettend van genoten: van het prachtige schimmenspel en de verstilde concentratie daarbij en van de geweldige workshop. Wat was dat heerlijk. Alsof ik weer op school zat en met mijn lievelingsvak bezig was...... Het was geweldig en ik heb nog lang zitten glanzen (en doe dat nu eigenlijk nog). Ik kon er thuis nauwelijks afblijven en ik kon haast niet wachten tot het donker genoeg werd om de uitwerking van de doorschijnende stof te zien. Heerlijk om weer zo uitgenodigd te zijn tot spelen..... ik ben nog lang niet uitgespeeld (Karin)
Je zag een ezel met een enorm doorgezakte rug zware zakken van het veld halen. Jarenlang, steeds moeizamer, op het laatst ging de molenaar hem slaan tot hij of zij niet meer kon werken. Hij ontmoette een afgebeulde hond en toen een kat. De technische vondsten waren fantastisch! Een sheet vol muizen sprong tenslotte om de kat die geen muizen meer kon vangen. Toen kwam er nog een haan die van het ene naar het andere hakblok sprong. En in het rovershuis, toen de rovers terugkwamen, zag je alleen een kattenkop met prachtige kleuren schitteren vanuit zijn ogen en vloog er een kattenpoot met een fikse klauw naar de rover toe. Nou die smeerde 'm voorgoed.
Na de voorstelling zag ik daar achter de schermen al die ingewikkelde schimonderdelen en plakbandstripjes en magneten met metalen staafjes. Tjonge, hoe kunnen jullie er wijs uit worden en onthouden wat er nu eerst aan de beurt is??
Beseft Schimmentheater Licht in het Donker hoeveel "napret" en mooie herinneringen deze 25-jaar viering me heeft gegeven? (Els)
.......heeft een rijkdom aan indrukken achtergelaten........ (Catharina)
De voorstelling was: ademend, beeldend en verstild (Tom)
Nog vele jaren in het rijk der schimmen. Wij hopen jullie als een schaduw te volgen (Collegae schimmenspelers Kontrast)
Het was een leuke, verrassende voorstelling en een bijzonder, creatief gebeuren daarna (Arlette)
Wat heb ik genoten van jullie nieuwe "productie". Er zaten twee kinderen voor mij die zich werkelijk náár schrokken toen de rovers dat ook deden (en daarom moesten lachen). Prachtige momenten: de ezel die niet verder wil, het voortrollende landschap, het verwachtingspatroon of de schimmen nog wel op het "zij-toneel" zullen komen....... En alles tot in de perfectie georganiseerd (Iris)
Wat was het supergeslaagd: "De Bremer Stadsmuzikanten", wonderlijk rustgevend, met live-muziek, een vertelster en onvolprezen schimmenschuivers (Yvette)
Ik heb er ontzettend van genoten: van het prachtige schimmenspel en de verstilde concentratie daarbij en van de geweldige workshop. Wat was dat heerlijk. Alsof ik weer op school zat en met mijn lievelingsvak bezig was...... Het was geweldig en ik heb nog lang zitten glanzen (en doe dat nu eigenlijk nog). Ik kon er thuis nauwelijks afblijven en ik kon haast niet wachten tot het donker genoeg werd om de uitwerking van de doorschijnende stof te zien. Heerlijk om weer zo uitgenodigd te zijn tot spelen..... ik ben nog lang niet uitgespeeld (Karin)
Je zag een ezel met een enorm doorgezakte rug zware zakken van het veld halen. Jarenlang, steeds moeizamer, op het laatst ging de molenaar hem slaan tot hij of zij niet meer kon werken. Hij ontmoette een afgebeulde hond en toen een kat. De technische vondsten waren fantastisch! Een sheet vol muizen sprong tenslotte om de kat die geen muizen meer kon vangen. Toen kwam er nog een haan die van het ene naar het andere hakblok sprong. En in het rovershuis, toen de rovers terugkwamen, zag je alleen een kattenkop met prachtige kleuren schitteren vanuit zijn ogen en vloog er een kattenpoot met een fikse klauw naar de rover toe. Nou die smeerde 'm voorgoed.
Na de voorstelling zag ik daar achter de schermen al die ingewikkelde schimonderdelen en plakbandstripjes en magneten met metalen staafjes. Tjonge, hoe kunnen jullie er wijs uit worden en onthouden wat er nu eerst aan de beurt is??
Beseft Schimmentheater Licht in het Donker hoeveel "napret" en mooie herinneringen deze 25-jaar viering me heeft gegeven? (Els)
woensdag 26 oktober 2016
Over het maken van het décor
De schimmen worden geschoven tegen een achtergrond, passend bij de verschillende scènes van het verhaal: de molen en de graanakkers, de verschillende huizen, het bos, het rovershol en uiteindelijk de stad Bremen. Ik ga vertellen over het maken van deze achtergrond.
Het sheet dat we daarvoor gebruiken is dun en van een soepel soort plastic. Het is te koop op een rol met een hoogte van 82 cm in een grote zaak voor schildersartikelen, papier e.d. Wij gebruiken een hoogte van 41 cm. De lengte van onze rol is vijf meter. Je kunt erop schilderen met acrylverf en watervaste viltstift.
Deze rol wordt bevestigd aan twee rondhouten stokken met een rond schijfje hout van 10 cm doorsnee op anderhalve centimeter van de onderkant. Dàt stukje rust in een metalen houder. De bovenkant wordt op z'n plaats gehouden met een klem.
Door te draaien aan het schijfje hout (bekleed met schuurpapier voor een beter houvast), wordt de rol langs het kalkpapier getrokken.
Volgende keer over de première!
Bea Kloosterman
Het sheet dat we daarvoor gebruiken is dun en van een soepel soort plastic. Het is te koop op een rol met een hoogte van 82 cm in een grote zaak voor schildersartikelen, papier e.d. Wij gebruiken een hoogte van 41 cm. De lengte van onze rol is vijf meter. Je kunt erop schilderen met acrylverf en watervaste viltstift.
Deze rol wordt bevestigd aan twee rondhouten stokken met een rond schijfje hout van 10 cm doorsnee op anderhalve centimeter van de onderkant. Dàt stukje rust in een metalen houder. De bovenkant wordt op z'n plaats gehouden met een klem.
Door te draaien aan het schijfje hout (bekleed met schuurpapier voor een beter houvast), wordt de rol langs het kalkpapier getrokken.
Volgende keer over de première!
Bea Kloosterman
vrijdag 14 oktober 2016
Beweeglijke pop wordt speelbare schim
De verhaallijn is er. We weten welke emotie we met de dieren willen laten zien. De vier oude dieren die alle geledingen kunnen bewegen, zijn er. Van deze super beweeglijke dieren maken we nu bruikbare schimmen.
We hebben daarvoor nodig: het zwarte heliospankarton, speciaal buigzaam karton dat niet snel knakt. Stokjes, dun en dik koperdraad voor de verbindingen en puntlasdraad voor het sturen van de onderdelen.
De ezel heeft, na zijn zware leven als lastdier, besloten om muziek te maken in Bremen in plaats van te eindigen in de salami. Op invoelende wijze ontmoet hij achtereenvolgens de hond, de kat en de haan. Ook zij zijn afgedankt en zullen worden afgemaakt. We leggen de ezel zó neer dat hij contact kan maken. Welke onderdelen moeten beweegbaar zijn om de emotie optimaal te laten spreken. Bij de ezel is het kop, en de hals.
Daarvoor kopieren we de onderdelen, we maken een nieuwe ezel. Eerst snijden we de onderdelen uit. Dan wordt van dun koperdraad een rondje gedraaid. Het uiteinde steek je door een gaatje en aan de achterkant wordt éénzelfde rondje gedraaid. Zo wordt de kop aan de hals bevestigd en de hals aan de romp.Van dikker koperdraad maken we een soort haakje waarin het oog past van een stukje dun staaldraad (het besturingssysteem). Aan één poot plakken we een afgeplat stokje in de vorm van de poot zodat je er zo min mogelijk van ziet.
De hond staat hijgend, tong uit de bek en afgepeigerd. Dat betekent: poten bewegen in de heupen, kop bewegen op de romp.
De kat zit teleurgesteld op z'n gatje met zijn poten voor zich.
De haan laat in wanhoop zijn kop zakken èn kan het hoogste lied zingen.
Volgende keer komt de informatie over het décor.
Bea Kloosterman
We hebben daarvoor nodig: het zwarte heliospankarton, speciaal buigzaam karton dat niet snel knakt. Stokjes, dun en dik koperdraad voor de verbindingen en puntlasdraad voor het sturen van de onderdelen.
De ezel heeft, na zijn zware leven als lastdier, besloten om muziek te maken in Bremen in plaats van te eindigen in de salami. Op invoelende wijze ontmoet hij achtereenvolgens de hond, de kat en de haan. Ook zij zijn afgedankt en zullen worden afgemaakt. We leggen de ezel zó neer dat hij contact kan maken. Welke onderdelen moeten beweegbaar zijn om de emotie optimaal te laten spreken. Bij de ezel is het kop, en de hals.
Daarvoor kopieren we de onderdelen, we maken een nieuwe ezel. Eerst snijden we de onderdelen uit. Dan wordt van dun koperdraad een rondje gedraaid. Het uiteinde steek je door een gaatje en aan de achterkant wordt éénzelfde rondje gedraaid. Zo wordt de kop aan de hals bevestigd en de hals aan de romp.Van dikker koperdraad maken we een soort haakje waarin het oog past van een stukje dun staaldraad (het besturingssysteem). Aan één poot plakken we een afgeplat stokje in de vorm van de poot zodat je er zo min mogelijk van ziet.
De hond staat hijgend, tong uit de bek en afgepeigerd. Dat betekent: poten bewegen in de heupen, kop bewegen op de romp.De kat zit teleurgesteld op z'n gatje met zijn poten voor zich.
De haan laat in wanhoop zijn kop zakken èn kan het hoogste lied zingen.
Bea Kloosterman
donderdag 22 september 2016
Je eigen schimmentheater?!
Niets mooier dan knutselen en je eigen idee tot leven laten
komen. Ik maakte het mee in de besloten première van Schimmentheater
Licht in het Donker. Eerst is er de nieuwe voorstelling De Bremer Stadsmuzikanten.
Dan mogen we zelf aan de slag: we bouwen een klein schimmentheater. Als je tot slot je schim plaatst, gebeurt het wonder. Je schimmentheater werkt!
woensdag 14 september 2016
Vier hoofdpersonen, vier oude dieren.
Op zaterdag 17 september is de besloten première van ons jubileumstuk: de Bremer Stadsmuzikanten. Hetty van Geene, onze technische vrouw, heeft na de mensfiguren ( zie blog 7 juni j.l.) op dezelfde wijze de vier hoofdpersonen van de Bremer Stadsmuzikanten gemaakt. Elk dier kan nu de door ons gewenste emotie laten zien.
Om te weten welke emoties we nodig hebben is het belangrijk om de verhaallijn vast te stellen. Het verhaal begint altijd met een inleiding waarin de hoofdpersonen worden voorgesteld. Ook het probleem waarmee zij geconfronteerd worden. We vertellen en laten zien waarom de dieren worden "afgedankt". Dat is het eerste bedrijf.
In het tweede bedrijf gaan ze samen op weg naar Bremen. Onderweg komen ze een rovershuis tegen. Ze bedenken een plan om de rovers te verjagen. Dat lukt en daarna doen ze zich te goed aan het achter gebleven eten.
In het derde bedrijf - als het eten allemaal op is - gaan ze op weg naar Bremen. Daar maken ze muziek en van de beloning kunnen ze royaal leven in hun huis in het bos.
Volgende keer meer over de schimmen bij dit stuk.
Bea Kloosterman.
dinsdag 16 augustus 2016
Schimmentheater bij de Ezelsociëteit
Op de Fluitzolder wordt muziekles gegeven. Daar huist ook (sinds 1991) het Schimmentheater. Voorstellingen worden geoefend en workshops voorbereid. Dit keer hebben we drie workshops ontwikkeld voor oud en jong voor de Open Dag van de Ezelsociëteit op 21 augustus 2016. Zie ook de website van de Ezelsocieteit
donderdag 11 augustus 2016
Ombramaan en het tempo van de tijd.
De voorstellingen van Ombramaan werden in de veertiger jaren van de twintigste eeuw soms al lang gevonden. "...gelukkig kregen we tussendoor limonade", schreef de vriendin van Cateau Schuller tot Peursum. Hoe moet het dan, bijna een eeuw later. Het levenstempo is veel hoger geworden en multitasken hoort er bij. Lees hoe wij ons aanpassen aan het tempo van de tijd.
In de eerste plaats geven we de voorstellingen met twee personen: een verteller/voorlezer en een schuiver. De verteller leest het verhaal voor en laat ook de muziek horen.
De schuiver heeft alle schimmen op volgorde in aparte "rails" staan. Een "rail" is een langwerpig stuk karton met gleufjes. Omdat de schimmen tussendoor niet in de gleufjes gezet hoeven worden, krijgt het verhaal meer vaart.
In de verhalen moet het "gordijn" vaak gesloten worden om een ander decor te plaatsen. De schuiver staat op en zet een karton voor het scherm. Soms lijkt het alsof het verhaal is afgelopen. We lossen deze tijdrovende handelingen op door een dimmer te gebruiken. Het licht gaat even uit, het decor wordt verwisseld en het verhaal gaat verder. Op deze manier wordt de aandacht vast gehouden en als uiteindelijk het karton ervoor gezet wordt is het duidelijk dat het verhaal is afgelopen.
Bea Kloosterman
In de eerste plaats geven we de voorstellingen met twee personen: een verteller/voorlezer en een schuiver. De verteller leest het verhaal voor en laat ook de muziek horen.
De schuiver heeft alle schimmen op volgorde in aparte "rails" staan. Een "rail" is een langwerpig stuk karton met gleufjes. Omdat de schimmen tussendoor niet in de gleufjes gezet hoeven worden, krijgt het verhaal meer vaart.
In de verhalen moet het "gordijn" vaak gesloten worden om een ander decor te plaatsen. De schuiver staat op en zet een karton voor het scherm. Soms lijkt het alsof het verhaal is afgelopen. We lossen deze tijdrovende handelingen op door een dimmer te gebruiken. Het licht gaat even uit, het decor wordt verwisseld en het verhaal gaat verder. Op deze manier wordt de aandacht vast gehouden en als uiteindelijk het karton ervoor gezet wordt is het duidelijk dat het verhaal is afgelopen.
Bea Kloosterman
donderdag 28 juli 2016
Beklijft een schimmenvoorstelling?
De impact van de schimmenbeelden is groot. In het donker, zonder verdere prikkels, is er alleen het verlichte scherm met de zwarte schimmen. De muziek en de vertelling maken het compleet. Het is een soort totaalbeleving die in de vaart van het dagelijks leven weg zakt en toch iets nalaat.
Als wij een voorstelling hebben gegeven vragen wij ons soms af wat er blijft hangen en wat het "gedaan" heeft. Cateau Schuller tot Peursum schrijft daarover het volgende:
"Zo vreemd dat ik mij niets herinner van voorstellingen van vroeger uit mijn jeugd! Ik snap het niet..... want ik hoef alleen maar de doos te zien en mijn hart wordt warm. Een vriendin kwam foto's maken. We maakten de doos open en alles komt tevoorschijn: Het Circus van Ombramaan, het Sprookje en de Kinderliedjes, ieder onderdeel tussen de dubbel gevouwen vellen papier met alle zwarte schimmen en teksten. En alle voorstellingen komen als een doorlopende film terug in mijn herinnering. Ook dat ik, als kind, de voorstelling van het lied van "In Holland staat een Huis" het allerleukste vond".
Een vriendin van Cateau geeft als antwoord op de vraag of zij zich schimmenvoorstellingen van vroeger herinnert:
"Natuurlijk herinner ik mij dat. Je moeder kon bijzonder goed vertellen. Ze maakte ook allerlei geluiden erbij tijdens het vertellen, zoals het klopper-de-klop van het paard".
Ergens in de diepte liggen de voorstellingen die bedekt zijn in het dagelijks leven door de jaren heen.
Bea Kloosterman
Als wij een voorstelling hebben gegeven vragen wij ons soms af wat er blijft hangen en wat het "gedaan" heeft. Cateau Schuller tot Peursum schrijft daarover het volgende:
"Zo vreemd dat ik mij niets herinner van voorstellingen van vroeger uit mijn jeugd! Ik snap het niet..... want ik hoef alleen maar de doos te zien en mijn hart wordt warm. Een vriendin kwam foto's maken. We maakten de doos open en alles komt tevoorschijn: Het Circus van Ombramaan, het Sprookje en de Kinderliedjes, ieder onderdeel tussen de dubbel gevouwen vellen papier met alle zwarte schimmen en teksten. En alle voorstellingen komen als een doorlopende film terug in mijn herinnering. Ook dat ik, als kind, de voorstelling van het lied van "In Holland staat een Huis" het allerleukste vond".
 |
| "In Holland staat een huis". |
"Natuurlijk herinner ik mij dat. Je moeder kon bijzonder goed vertellen. Ze maakte ook allerlei geluiden erbij tijdens het vertellen, zoals het klopper-de-klop van het paard".
Ergens in de diepte liggen de voorstellingen die bedekt zijn in het dagelijks leven door de jaren heen.
Bea Kloosterman
woensdag 20 juli 2016
"Het is een wonder boven wonder....."
In 2015 krijgen wij op onze mail een bericht binnen of wij interesse hebben voor het schimmentheater van Ombramaan. Het ligt op een zolder bij Cateau Schuller tot Peursum.. Ik ga bij haar kijken en zie een plat, in bubbeltjes plastic verpakt pakket van 75 x 40 cm met een touw eromheen op de tafel liggen. Daar zit het theater in.
Mevrouw Cateau Schuller tot Peursum was al jaren op zoek naar een goede bestemming voor dit theater. Een zoektocht via Marktplaats mislukte. Bij toeval hoorde ze over het schimmentheater Licht in het Donker in Zeist. Wat maakte dit theater zo dierbaar voor haar? Ze schrijft zelf:
"Mijn moeder, Willemien Boissevain, heeft Theater Plezier van Ombramaan na 1943 gekregen. Ik vermoed dat zij alles uitknipte en veel oefende, maar wanneer zij haar eerste voorstelling gaf, weet ik niet meer. Na haar overlijden in 1994 bewaarden mijn broer en schoonzus Theater Plezier op hun zolder. Na het overlijden van mijn broer komt Theater Plezier bij mij op zolder in de nog door mijn moeder in doorzichtig plastic verpakte en met touwtjes dicht gebonden doos. Totdat ik besluit op zoek te gaan naar een goede bestemming, want die wil ik absoluut vinden".
Na onze kennismaking fiets ik met het spannende pakket onder de arm naar huis.
Bea Kloosterman.
Mevrouw Cateau Schuller tot Peursum was al jaren op zoek naar een goede bestemming voor dit theater. Een zoektocht via Marktplaats mislukte. Bij toeval hoorde ze over het schimmentheater Licht in het Donker in Zeist. Wat maakte dit theater zo dierbaar voor haar? Ze schrijft zelf:
 |
| De schimmen zijn heel zorgvuldig uitgeknipt. |
Na onze kennismaking fiets ik met het spannende pakket onder de arm naar huis.
Bea Kloosterman.
vrijdag 1 juli 2016
Een mooie fles wijn voor tien keer optreden.
Op 26 juni, de Dag der Kunsten in Slot Zeist, werden we door het bestuur van deze organisatie verwelkomd met een mooie fles wijn voor de tiende keer optreden. Dit keer lieten we het Wereldberoemde Circus van Ombramaan zien in de Karperzaal van deSlotgewelven. Ik zou vertellen hoe we aan dit theater komen, maar dat doe ik de volgende keer met een jeugdherinnering van de gulle geefster.
We richtten het theater in op een tafel. De muziek - dit keer van een cd - en het verhaal op een andere tafel.
We rangschikten 25 stoelen. Twee gastvrouwen van de organisatie van de Dag der Kunsten stonden ons terzijde.
We speelden om 13.30 uur, 14.30 uur en 15.30 uur. De voorstelling duurt ongeveer 20 à 25 minuten.
De drie voorstellingen zaten vol en de laatste zelfs overvol. Bij de eerste voorstelling kwamen mensen die het vorig jaar niet meer bij de laatste voorstelling konden en daarom nu vroeg plaats namen bij de eerste voorstelling.
Enkele opmerkingen vanuit het publiek: "Heel fijnzinnig". "Passende circusmuziek" "Opvalland dat kinderen zo stil en met aandacht kijken" "Dat zo iets ouds en simpels zo leuk is..... vooral dat licht in het donker... trekt de aandacht....en die kleurtjes" "Grappig leuk verhaal... met humor..."
Bea Kloosterman
We richtten het theater in op een tafel. De muziek - dit keer van een cd - en het verhaal op een andere tafel.
We rangschikten 25 stoelen. Twee gastvrouwen van de organisatie van de Dag der Kunsten stonden ons terzijde.
We speelden om 13.30 uur, 14.30 uur en 15.30 uur. De voorstelling duurt ongeveer 20 à 25 minuten.
De drie voorstellingen zaten vol en de laatste zelfs overvol. Bij de eerste voorstelling kwamen mensen die het vorig jaar niet meer bij de laatste voorstelling konden en daarom nu vroeg plaats namen bij de eerste voorstelling.
Enkele opmerkingen vanuit het publiek: "Heel fijnzinnig". "Passende circusmuziek" "Opvalland dat kinderen zo stil en met aandacht kijken" "Dat zo iets ouds en simpels zo leuk is..... vooral dat licht in het donker... trekt de aandacht....en die kleurtjes" "Grappig leuk verhaal... met humor..."
Bea Kloosterman
dinsdag 21 juni 2016
Theater van plezier
In 1935 verscheen "Theater Plezier" van Ombramaan. Het theater is getekend en samengesteld door Han en Eva Wessing. Het bestaat uit drie onderwerpen:
- Het wereldberoemde Circus van Ombramaan
- De zangles, Liedjes die we allemaal kennen
- Klein Duimpje
Hieronder leg ik uit hoe het theater werkt.
In de inleiding vermeldt Ombramaan dat hij de stukken bedenkt en tekent, maar dat je ze zelf moet maken.
Het toneel kan m.b.v. cijfers en gleuven in elkaar worden geschoven. Het "gordijn" bestaat uit een los karton dat ervoor gehangen kan worden. In de gleufjes aan de achterkant van het theater kunnen de decors geschoven worden. En natuurlijk moet er een lampje achter het scherm van kalkpapier.
De schimmen staan op grote platen gedrukt en moeten uitgeknipt worden. Elke schim heeft een voetstukje met een letter.
De opvoering bestaat uit een tekst in een boekje met letters die corresponderen met de letters op de voetjes van de schimmen en verkleinde afbeeldingen. De schim zet je met het voetstuk in de loper (een strook karton met gleufjes).
Er is dus een verteller nodig die de tekst voorleest en een schuiver die de schim vlak achter het doorzichtige scherm heen en weer schuift.
Op zondag 26 juni spelen we het "Wereldberoemde Circus van Ombramaan" in de Slotgewelven
van Slot Zeist op de Dag der Kunsten. Zie voor het programma en de tijden: www.cultuurzeist.nl/dag-der-kunsten
Volgende keer zal ik vertellen hoe wij aan dit theater komen.
Bea Kloosterman
- Het wereldberoemde Circus van Ombramaan
- De zangles, Liedjes die we allemaal kennen
- Klein Duimpje
Hieronder leg ik uit hoe het theater werkt.
In de inleiding vermeldt Ombramaan dat hij de stukken bedenkt en tekent, maar dat je ze zelf moet maken.
Het toneel kan m.b.v. cijfers en gleuven in elkaar worden geschoven. Het "gordijn" bestaat uit een los karton dat ervoor gehangen kan worden. In de gleufjes aan de achterkant van het theater kunnen de decors geschoven worden. En natuurlijk moet er een lampje achter het scherm van kalkpapier.
De schimmen staan op grote platen gedrukt en moeten uitgeknipt worden. Elke schim heeft een voetstukje met een letter.
De opvoering bestaat uit een tekst in een boekje met letters die corresponderen met de letters op de voetjes van de schimmen en verkleinde afbeeldingen. De schim zet je met het voetstuk in de loper (een strook karton met gleufjes).
Er is dus een verteller nodig die de tekst voorleest en een schuiver die de schim vlak achter het doorzichtige scherm heen en weer schuift.
Op zondag 26 juni spelen we het "Wereldberoemde Circus van Ombramaan" in de Slotgewelven
van Slot Zeist op de Dag der Kunsten. Zie voor het programma en de tijden: www.cultuurzeist.nl/dag-der-kunsten
Volgende keer zal ik vertellen hoe wij aan dit theater komen.
Bea Kloosterman
dinsdag 7 juni 2016
Schimmentheater Licht in het Donker
De Fluitzolder is ook de thuisbasis van Schimmentheater Licht in het Donker. Dit jaar bestaan we 25 jaar. Dat vieren we met een speciaal stuk. Hoe gaat dat, een schimmenstuk maken? Daarover ga ik hier de komende tijd ook vertellen.
De eerste voorstelling van dit theater was op 11 november 1991 met het stuk: Het lichtje voor de Winter.
De groep spelers bestaat uit ongeveer zes personen. Soms gaat er iemand weg en er komen ook weer mensen bij. Ieder zoekt de activiteit die het beste bij hem of haar past. De gemiddelde leeftijd is langzamerhand hoog geworden en het gevaar bestaat dat we "afgedankt" worden. De Bremer Stadsmuzikanten (één van de sprookjes verzameld door de gebroeders Grimm) laten ons zien welke doorstart er mogelijk is. We besluiten om dit stuk te maken en ter gelegenheid van ons vijfde lustrum op te voeren.
En hoe begin je dan............... Onze technische vrouw maakte mensfiguren die allerlei standen kunnen aannemen en op die manier emoties laten zien.
Wordt vervolgd.
Bea Kloosterman.
De eerste voorstelling van dit theater was op 11 november 1991 met het stuk: Het lichtje voor de Winter.
De groep spelers bestaat uit ongeveer zes personen. Soms gaat er iemand weg en er komen ook weer mensen bij. Ieder zoekt de activiteit die het beste bij hem of haar past. De gemiddelde leeftijd is langzamerhand hoog geworden en het gevaar bestaat dat we "afgedankt" worden. De Bremer Stadsmuzikanten (één van de sprookjes verzameld door de gebroeders Grimm) laten ons zien welke doorstart er mogelijk is. We besluiten om dit stuk te maken en ter gelegenheid van ons vijfde lustrum op te voeren.
En hoe begin je dan............... Onze technische vrouw maakte mensfiguren die allerlei standen kunnen aannemen en op die manier emoties laten zien.
Bea Kloosterman.
woensdag 18 mei 2016
Gespalkt en gegipst
In een dunne kartonnen doos liggen 30 bamboefluiten in gebreide hoezen. De doos staat tegen de radiator op de hoogste stand. Het is onbekend hoe lang die doos daar staat. Met een rampzalig effect voor de fragiele bamboefluiten. Gespalkt en gegipst komen ze uit het ziekenhuis.
Bamboefluiten zijn heel sterk en taai. Ze verdragen geen snelle temperatuurwisselingen en vooral ook geen droogte.Naast een hete verwarming drogen de fluiten snel uit en dan barsten ze.
De fluiten die het verst van de radiator lagen waren onbeschadigd. Verder heb ik talloze oppervlakte barstjes laten vollopen met seconden lijm. Er is dan weinig kans op het verder barsten van de fluit.
En dan de fluiten met een barst aan de voor- en achterkant, helemaal door en door.......Ik heb ze eerst gelijmd met 2-componentenlijm. Daarna heb ik met ijzergaren "bandjes" erom gelegd voor extra steun. Soms was één bandje voldoende, soms twee, maar er waren ook fluiten die drie of vier of vijf! bandjes nodig hadden.
Toch een wonder dat alle fluiten weer prachtig klinken na vier uur werken.
Bea Kloosterman
Bamboefluiten zijn heel sterk en taai. Ze verdragen geen snelle temperatuurwisselingen en vooral ook geen droogte.Naast een hete verwarming drogen de fluiten snel uit en dan barsten ze.
De fluiten die het verst van de radiator lagen waren onbeschadigd. Verder heb ik talloze oppervlakte barstjes laten vollopen met seconden lijm. Er is dan weinig kans op het verder barsten van de fluit.
En dan de fluiten met een barst aan de voor- en achterkant, helemaal door en door.......Ik heb ze eerst gelijmd met 2-componentenlijm. Daarna heb ik met ijzergaren "bandjes" erom gelegd voor extra steun. Soms was één bandje voldoende, soms twee, maar er waren ook fluiten die drie of vier of vijf! bandjes nodig hadden.
Toch een wonder dat alle fluiten weer prachtig klinken na vier uur werken.
Bea Kloosterman
woensdag 27 april 2016
Mooi van Bamboe: de sheng
De sheng is een oosters mondorgel met bamboe pijpjes, waarvan de klank doet denken aan een aangeblazen accordeon. Ik las in de Volkskrant een lyrische recensie. De shengspeler Wu Wei speelde het stuk Teoton van Tiensuu in het Concertgebouw in Amsterdam.
donderdag 14 april 2016
Mooi van bamboe: een long
Een long van bamboe, een vlechtwerk. Precies zo gevlochten dat het vlechtwerk maximaal beweegt. Kunstenares Maria Blaisse maakte het. Ik ontdekte het kunstwerk in het boek 'Door het beeld door het woord' van Peter Henk Steenhuis.
Op de website van De ketelfactory is een korte video met Maria Blaisse te zien, en ook het essay uit het boek is daar te lezen.
Fetsje Luimstra
donderdag 31 maart 2016
De nieuwe fluiten zijn tot leven gekomen (7 slot)
De nieuwe fluiten zijn heel goed ingeblazen. De barstjes zijn gerepareerd. De fluiten hebben prima hoezen ter bescherming. Hoor hier hoe ze klinken: meester Ferdinand maakte een filmpje!
 |
| De hoezen ter bescherming van de fluiten. |
Meester Ferdinand heeft een canon ingestudeerd met zijn klas. Eén meisje doet de grepen voor om een klasgenoot die misschien een enkele greep niet meer weet, te helpen. Kijk, luister en geniet van de nieuwe bamboefluiten!!!
Bea Kloosterman
dinsdag 22 maart 2016
Mooi van bamboe in Basic Values
Kunstenaar Herman de Vries (1931) ging naar Indonesië en maakte daar o.a. werk met 'de prachtige bamboes die we hier niet kennen'. De tentoonstelling Basic Values is te zien van 26 maart - 17 april in Framer Framed, Tolhuistuin, Amsterdam.
Bekijk ook de video met Herman de Vries over Basic Values.
Fetsje Luimstra
donderdag 10 maart 2016
De nieuwe fluiten komen tot leven (6)
Oei!!! Drie fluiten hebben een barst. Uit twee fluiten (van de 28) komt geen geluid meer. Ik ga vertellen over de oorzaken van barsten en over het herstellen.
Vaak barst de fluit bij het mondstuk. Door het kanaal aan de binnenkant is het bamboe daar dun. Als de kurk iets te strak zit of er komt te veel spuug in de kurk, zet deze uit. Dan barst de fluit op die plek.
Herstel: de kurk eruit, de barst lijmen met 2-componenten lijm, een gleufje vijlen, een bandje (ijzergaren) erom, de kurk er in en de fluit klinkt weer als een zonnetje.
Een ander soort barst is de oppervlakte barst. Die ontstaat door droogte. Als in klaslokalen heel hard wordt gestookt en de ramen gaan weinig open kunnen er door de droogte oppervlakte barstjes ontstaan. Dat wil zeggen het bovenste laagje barst. Als je de fluit een dag in de badkamer legt, zijn de barstjes weer dicht.
Herstel: de gleufjes vol laten lopen met seconden lijm.
Als er geen geluid meer uit de fluit komt is de oppervlakte barst door de hele wand gegaan.
Herstel: de barst vullen met 2-componenten lijm, gleufjes vijlen en er bandjes (ijzergaren) omheen doen.
Dan zijn er nog rampen zoals per ongeluk op de fluit staan, in de zon leggen enz. Ik ben nog nooit een fluit tegen gekomen die niet te repareren was in het bamboefluitziekenhuis.
Bea Kloosterman
Vaak barst de fluit bij het mondstuk. Door het kanaal aan de binnenkant is het bamboe daar dun. Als de kurk iets te strak zit of er komt te veel spuug in de kurk, zet deze uit. Dan barst de fluit op die plek.
Herstel: de kurk eruit, de barst lijmen met 2-componenten lijm, een gleufje vijlen, een bandje (ijzergaren) erom, de kurk er in en de fluit klinkt weer als een zonnetje.
 |
| De barst in het mondstuk. |
Herstel: de gleufjes vol laten lopen met seconden lijm.
 |
| Oppervlakte barstjes |
Herstel: de barst vullen met 2-componenten lijm, gleufjes vijlen en er bandjes (ijzergaren) omheen doen.
 |
| Oppervlakte barsten die door de bamboewand zijn gegaan. |
Bea Kloosterman
maandag 29 februari 2016
De nieuwe fluiten komen tot leven (5)
Alle gaatjes in de nieuwe fluiten worden elke dag gedurende ongeveer tien minuten ingespeeld. Dat doet meester Ferdinand. En wat doet de bamboefluit juf intussen? Die maakt de gereedschappen in orde.
vrijdag 19 februari 2016
De nieuwe fluiten komen tot leven (4)
Na vier jaar fluiten op een sopraanfluit volgt er in groep 7 (klas 5) en groep 8 (klas 6) een nieuwe uitdaging. Tegelijk met de sopraanfluit klinken dan de alt-, tenor- en de basfluiten. We noemen dat meerstemmig spelen.
De altfluit is een maatje groter dan de sopraanfluit. De grondtoon is een g en dat betekent dus dat de grepen anders zijn dan op de sopraan. In principe kunnen alle kinderen op de altfluit spelen. De school bezit 17 altfluiten.
De basfluit heeft dezelfde grepen als de altfluit alleen de gaten zijn meestal groter. De afstanden tussen de gaten vragen grote handen en soepele vingers. De toon is laag en diep. De school bezit 10 basfluiten. Elke twee jaar controleren we de fluiten op zuiverheid en mankementen. We politoeren ze ook één keer.
De tenorfluit heeft dezelfde grepen als de sopraanfluit. Over het algemeen zijn de gaten wat groter en is de afstand tussen de gaten groter dan op de sopraanfluit. De handen moeten dus groot genoeg zijn om daarop te kunnen spelen. De school bezit zo'n 23 tenoren.
Bea Kloosterman
De altfluit is een maatje groter dan de sopraanfluit. De grondtoon is een g en dat betekent dus dat de grepen anders zijn dan op de sopraan. In principe kunnen alle kinderen op de altfluit spelen. De school bezit 17 altfluiten.
 |
| Links liggen basfluiten en rechts altfluiten. |
De tenorfluit heeft dezelfde grepen als de sopraanfluit. Over het algemeen zijn de gaten wat groter en is de afstand tussen de gaten groter dan op de sopraanfluit. De handen moeten dus groot genoeg zijn om daarop te kunnen spelen. De school bezit zo'n 23 tenoren.
 |
| In deze tassen worden de grote fluiten vervoerd van de ene klas naar de andere. Aan elke fluit hangt een grepentabel zodat de goede toon opgezocht kan worden. |
donderdag 11 februari 2016
De nieuwe fluiten komen tot leven (3)
Het uitzoeken van muziek bij de pentatone fluit is een tijdrovende klus. De muziek mag immers alleen uit hele tonen bestaan. Ook het vinden van muziek voor de diatone fluit (met halve tonen) vraagt veel aandacht. De muziek moet passen bij de leeftijd en de belangstelling van de kinderen. Daarover ga ik nu vertellen.
De coördinator voor het bamboefluiten heeft een map samengesteld met pentatone liederen. Soms heeft ze er aanwijzingen bij geschreven. Iedereen kan daaruit kopiëren.
Voor de groepen 3 (klas 5) en 4 (klas 6) heeft ze hetzelfde gedaan, gerubriceerd naar onderwerp (bijvoorbeeld jaargetijden, huizenbouw enz.)
Zoals te zien is op de foto is er voor klas 5 (groep 7) en 6 (groep 8) meerstemmige muziek. Tot nu toe heb ik alleen verteld over sopraanfluiten. Volgende keer vertel ik over de grote fluiten.
 |
| S is de sopraanfluit. T is de tenorfluit en B is de basfluit. |
Bea Kloosterman
woensdag 3 februari 2016
De nieuwe fluiten komen tot leven (2)
De nieuwe fluiten kunnen heel zuiver ingeblazen worden. Dat komt omdat de technische vaardigheid van het fluiten door de kinderen heel goed is. Ik ga nu vertellen hoe dat komt.
De kinderen krijgen in groep 3 (klas 1) een pentatone fluit. Dat is een fluit waarin geen halve tonen voor komen. Dat geeft een heel speciale sfeer die onproblematisch aandoet. Het past bij de ontwikkeling van de kinderen op die leeftijd. Ook in groep 4 (klas 2) wordt hierop gespeeld.
De school bezit 160 pentatone fluiten.
Op de plaats van de ontbrekende gaatjes zit een oranje sticker.
De vingers worden op de goede plaats op de fluit gezet.
De sticker is daarvoor een hulpmiddel.
De overgang naar de diatone fluit is dan minder groot.
In groep 5 (klas 3) krijgen de kinderen een diatone fluit. Dat is een fluit waarin ook halve tonen voor komen. Daarmee kan in principe alle muziek gespeeld worden. De school bezit 180 diatone fluiten
In de diatone fluiten zitten alle gaatjes.
Door combinaties van grepen kunnen alle halve tonen
van iets meer dan een octaaf gespeeld worden.
In groep 7 (klas 5) bouwen de kinderen hun eigen fluit. De techniek van het spelen wordt dan vrijwel volledig beheerst. Vandaar dat de nieuwe fluiten heel zuiver ingeblazen kunnen worden.
Hoe je komt aan muziek voor de pentatone en de diatone fluit geschikt voor kinderen, laat ik volgende keer zien.
Bea Kloosterman.
De kinderen krijgen in groep 3 (klas 1) een pentatone fluit. Dat is een fluit waarin geen halve tonen voor komen. Dat geeft een heel speciale sfeer die onproblematisch aandoet. Het past bij de ontwikkeling van de kinderen op die leeftijd. Ook in groep 4 (klas 2) wordt hierop gespeeld.
De school bezit 160 pentatone fluiten.
 |
Op de plaats van de ontbrekende gaatjes zit een oranje sticker.
De vingers worden op de goede plaats op de fluit gezet.
De sticker is daarvoor een hulpmiddel.
De overgang naar de diatone fluit is dan minder groot.
In groep 5 (klas 3) krijgen de kinderen een diatone fluit. Dat is een fluit waarin ook halve tonen voor komen. Daarmee kan in principe alle muziek gespeeld worden. De school bezit 180 diatone fluiten
In de diatone fluiten zitten alle gaatjes.
Door combinaties van grepen kunnen alle halve tonen
van iets meer dan een octaaf gespeeld worden.
In groep 7 (klas 5) bouwen de kinderen hun eigen fluit. De techniek van het spelen wordt dan vrijwel volledig beheerst. Vandaar dat de nieuwe fluiten heel zuiver ingeblazen kunnen worden.
Hoe je komt aan muziek voor de pentatone en de diatone fluit geschikt voor kinderen, laat ik volgende keer zien.
Bea Kloosterman.
zondag 31 januari 2016
Mooi van bamboe: vliegers van AiWeiWei
De kunstenaar Ai Weiwei exposeert mythische figuren in een warenhuis in Parijs. Hij maakt de traditionele vliegers van flexibel bamboe en lichte zijde, een oude techniek. Lees meer bij de De Designboom.
Fetsje Luimstra
Fetsje Luimstra
dinsdag 26 januari 2016
De nieuwe fluiten komen tot leven (1)
De nieuwe fluiten worden nu ingeblazen. Dat doet meester Ferdinand elke dag zo'n vier minuten met zijn klas. Na ongeveer drie weken wordt het inspelen verder opgebouwd. Ik vertel nu hoe dat gaat.
Meester Ferdinand beheerst vóór het inspelen de vier items voor de techniek van het spelen. Dat zijn: houding, tonggebruik, flappen van de vingers en ademhaling (zie ook het blog van 29-04-2015) De leerlingen moeten goed slikken zodat de nieuwe kurken niet meteen vollopen met speeksel. Dan zet de nieuwe kurk uit en kan het mondstuk gaan barsten.
Meester Ferdinand begint met het blazen van de grondtoon en de lage tonen. De kinderen moeten de kans krijgen om hun eigen toon te horen en mooier te maken door harder of zachter te blazen. Dat doe je door met z'n allen te spelen (iets langer), één kind (kort) en weer terug. De andere helft van de klas komt de volgende dag aan de beurt voor de individuele oefening.
Hoe het kan dat alle kinderen goed fluiten, daarover vertel ik de volgende keer.
Bea Kloosterman
Meester Ferdinand beheerst vóór het inspelen de vier items voor de techniek van het spelen. Dat zijn: houding, tonggebruik, flappen van de vingers en ademhaling (zie ook het blog van 29-04-2015) De leerlingen moeten goed slikken zodat de nieuwe kurken niet meteen vollopen met speeksel. Dan zet de nieuwe kurk uit en kan het mondstuk gaan barsten.
 |
| Aan de vingers kun je zien dat de laagste tonen ingespeeld worden. |
Meester Ferdinand begint met het blazen van de grondtoon en de lage tonen. De kinderen moeten de kans krijgen om hun eigen toon te horen en mooier te maken door harder of zachter te blazen. Dat doe je door met z'n allen te spelen (iets langer), één kind (kort) en weer terug. De andere helft van de klas komt de volgende dag aan de beurt voor de individuele oefening.
Hoe het kan dat alle kinderen goed fluiten, daarover vertel ik de volgende keer.
Bea Kloosterman
vrijdag 15 januari 2016
Mooi van Bamboe: op het behang
In het Museum Oud Amelisweerd (MOA) in Bunnik vond ik deze vrouw met bamboe. Ze is te vinden op een heel klein, oud stukje behang wat de conservatoren de moeite waard hebben gevonden om te bewaren. Het MOA herbergt werk van de kunstenaar Armando en de Chinese behangsels.
Fetsje Luimstra
Abonneren op:
Posts (Atom)