Beklijft een schimmenvoorstelling?

De impact van de schimmenbeelden is groot. In het donker, zonder verdere prikkels, is er alleen het verlichte scherm met de zwarte schimmen. De muziek en de vertelling maken het compleet. Het is een soort  totaalbeleving die in de vaart van het dagelijks leven weg zakt en toch iets nalaat.

Als wij een voorstelling hebben gegeven vragen wij ons soms af wat er blijft hangen en wat het "gedaan" heeft. Cateau Schuller tot Peursum schrijft daarover het volgende:

"Zo vreemd dat ik mij niets herinner van voorstellingen van vroeger uit mijn jeugd! Ik snap het niet..... want ik hoef alleen maar de doos te zien en mijn hart wordt warm. Een vriendin kwam foto's maken. We maakten de doos open en alles komt tevoorschijn: Het Circus van Ombramaan, het Sprookje en de Kinderliedjes, ieder onderdeel tussen de dubbel gevouwen vellen papier met alle zwarte schimmen en teksten. En alle voorstellingen komen als een doorlopende film terug in mijn herinnering. Ook dat ik, als kind, de voorstelling van het lied van "In Holland staat een Huis" het allerleukste vond".

"In Holland staat een huis".

Een vriendin van Cateau geeft als antwoord op de vraag of zij zich schimmenvoorstellingen van vroeger herinnert:

"Natuurlijk herinner ik mij dat. Je moeder kon bijzonder goed vertellen. Ze maakte ook allerlei geluiden erbij tijdens het vertellen, zoals het klopper-de-klop van het paard".

Ergens in de diepte liggen de voorstellingen die bedekt zijn in het dagelijks leven door de jaren heen.

Bea Kloosterman