woensdag 25 februari 2015

Samenwerken met je fluit (deel 2)

Er moet lucht door de fluit om hem te laten klinken. Hoe blaas je in of door je fluit? Wat heb je aan een trippelende muis en een spuugwedstrijd?

Je kunt een diepe zucht slaken en dan komt er geluid uit je fluit. Je kunt met je keel huu huu zeggen. De keel beweegt een beetje en we noemen dit een keelaanzet. Je kunt ook je wangen heel bol maken en met veel kracht door de fluit blazen. De toon gaat dan overblazen.

Bellen blazen of een kaars naar één kant blazen zonder dat hij uitgaat.
Een mooie toon krijg je door duu te zeggen voor de laagste toon en tuu voor alle andere tonen. Dat doe je met het puntje van de tong. Die tong is vaak onwillig en moet geoefend worden.
Dat doe je door:


  • de regen laten tikken: ti ti ti of 
  • een muis laten trippelen: t t t t t of 
  • ritmes op één toon laten nadoen: ta ta to

  • Je kunt ook bellen blazen of de vlam van een kaars naar één kant blazen zonder dat de kaars uitgaat.

    Ik organiseer wel eens een spuugwedstrijd voor de kinderen. De spelregel is: spugen door je tanden met samengeknepen lippen. Daarmee worden op enthousiaste wijze de tong en de spieren rondom de lippen geoefend.

    Bea Kloosterman

    woensdag 18 februari 2015

    Samenwerken met je fluit (deel 1)

    Als je een mooie toon wilt laten horen moet de samenwerking van de speler en de fluit goed zijn. Hoe dat in zijn werk gaat leg ik hier uit.

    Ik maak een ronding in het mondstuk die heel goed past bij de onderlip van de speler. De fluit rust op de onderlip en de bovenlip gaat er iets overheen. De fluit steekt dan schuin naar voren en maakt een hoek van ongeveer 45 graden met het lichaam.

    De ronding in het mondstuk.
    De rechterhand houdt de onderste drie gaatjes dicht. De pink steunt tegen de zijkant van de fluit en de duim tegen de achterkant. De linkerhand houdt de bovenste gaatjes dicht. De pink steunt tegen de zijkant en de duim sluit het gaatje aan de achterkant.

    En nu blazen...... daarover vertel ik de volgende keer.

    Bea Kloosterman

    woensdag 4 februari 2015

    Is absoluut gehoor erfelijk?

    Hoe zit het met erfelijkheid en absoluut muzikaal gehoor? Ik las De appel en de boom van psychiater René Kahn, waarin hij onderzoekt waarom je bent wie je bent. Is dat aanleg of opvoeding? Die vraag blijkt achterhaald. Absoluut muzikaal gehoor bijvoorbeeld, is erfelijk, maar heeft de juiste omstandigheden nodig wil het aan het licht komen. 



    Wat is absoluut muzikaal gehoor? Dat wil zeggen dat je zonder hulp van een stemvork of stemapparaat de hoogte van een toon kunt benoemen (zie het blog van 07-01-2015). Een zeldzame eigenschap die maar 1 op de 1000 mensen bezit. Absoluut muzikaal gehoor is erfelijk, zo blijkt uit onderzoek. Het komt namelijk meer voor in bepaalde families. In DNA onderzoek is het gen gelokaliseerd wat betrokken is bij deze eigenschap.

    Maar is dat het hele verhaal? De eigenschap blijkt veel meer voor te komen bij musici en muziekstudenten. Dat roept de vraag op of er toch niet sprake is van ontwikkeling van deze eigenschap door oefening. Uit onderzoek onder musici komt naar voren dat juist onder musici die voor het zesde levensjaar begonnen met muziek absoluut gehoor veel voor komt. Begon een kind later aan muzieklessen, dan kwam de eigenschap niet tot ontwikkeling.

    De erfelijke eigenschap absoluut gehoor komt slechts onder deze bijzondere omstandigheid aan het licht. Zoals in veel gevallen bepaald door een wisselwerking tussen aanleg en omgeving.

    Fetsje Luimstra