In de comedyserie "De Luizenmoeder" zie je dat sommige leerkrachten minder goed in het team passen. Ik denk aan de rokende juf Helma die bijna afscheid nam. Ik paste ook niet zo goed in het team al was mijn pensioen nog lang niet in zicht. Mijn serieusheid vormde een probleem. Ik maakte een nieuwe stap in mijn loopbaan in 1974.
Mijn volgende sollicitatie was op een school waar drie leerjaren in één klas zaten en die je als leerkracht drie jaar begeleidde. Dat leek me interessant omdat het helpen van elkaar in mijn combinatieklas weinig om het lijf had. De kinderen uit klas 2 stonden te dicht bij de verworven leerstof en ten tweede waren ze emotioneel nog dichtbij de 1e klassers. Dit keer kwam ik bij een benoemingscommissie bestaande uit drie leerkrachten en de directeur (inmiddels was het woord "hoofd" vervangen door directeur).
De klassikale paraplu van de leerstof waaronder alle kinderen vielen, was nu weg. Het kind werd aangesproken op zijn of haar individuele mogelijkheden en persoonlijkheid. Dat gaf mij problemen omdat ik geen antwoord wist op sommige uitingen van het gedrag. Ik besloot aan het Seminarium voor Orthopedagogiek een tweejarige cursus te volgen voor buitengewoon onderwijs, een pittige opleiding. Het gaf mij meer inzicht en benaderingsmogelijkheden van kinderen met "moeilijk" gedrag. Van deze onderwijsvorm met drie leerjaren heb ik lange tijd intens genoten.
Op deze school ontmoette ik de eerste remedial teacher. Zij had daartoe een cursus gevolgd en hielp kinderen die uitvielen op een buitengewoon originele manier. De hele remedial teaching stond nog in de kinderschoenen. Wel manifesteerden de Schooladviesdiensten zich meer met nieuwe methodes en leervormen.
In de golf aan helpende ouders ontstond er langzamerhand een ordening. Er kwam een oudercommissie met een voorzitter en een secretaris. Deze commissie kreeg de vraag - -opdracht - -om voor de organisatie van de feesten te zorgen zoals sinterklaas, kerst en,- sportdagen. In de klassen was het zaak om erop te letten dat alle ouders wel eens konden helpen. De ene ouder was gemakkelijker in de omgang dan de ander en dat had als gevolg dat sommige ouders genegeerd werden. Vooral voor het kampgebeuren kon dat een probleem zijn. De minder welgevalligen werden dan eerste reserveouder en dat bleven ze. Veel later kregen de ouders wettelijk zeggenschap in de Medezeggingschap raad de zogenaamde M.R. Het was inmiddels 1974.
Bea Kloosterman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten