De gelukkige les voor het bouwen van bamboefluiten (de rij) 4

Dit keer moet ik duidelijk maken dat het nodig is dat de kinderen in een rij staan om de hoogte van de toon te laten controleren. We maken vandaag de gaatjes voor de e, fis en g.

De bel geeft het einde van de pauze aan. Een paar kinderen komen meteen bij de instructietafel staan. Veel kinderen lopen automatisch naar hun tafel. Alles beweegt: armen, benen, monden. Zonder dat ik iets zeg, komen zij ook bij de instructietafel. De vorm is er maar er zit onrust in hun lijven.

Ik vertel dat ik hier en daar nog een klein ringetje heb afgezaagd voor de grondtoon. Ik doe voor hoe ze een reep tape naast het venster moeten plakken en daarop de kwarten aangeven (de helft en van elke helft weer de helft). Meester Ferdinand zal de kwarten nameten. Er worden drie gaatjes geboord en ik laat de kinderen uitrekenen hoe vaak ze bij het stemapparaat komen: 3 x 14. Soms is het nodig om voor één gaatje twee of drie keer te komen. Dat betekent een lange rij ook al gaat het heel snel. Je kunt jezelf helpen om rustig te wachten door de instructiefoto's te bestuderen.

Wachten op je beurt in de rij.

Als het tijd is blazen we allemaal de grondtoon, daarna de e, de fis en de g. Alom verwondering en verbazing. Eén kind vraagt waarom ze nu wél zelf op hun fluit mogen blazen. Daarover vertel ik de volgende keer.

Alles is fortissimo gegaan. Zo ook het opruimen.

Wie ruimt wat op?

Bea Kloosterman.