Ik ging kijken waar dat irritante geluid vandaan kwam. In de gang, in het lokaal naast ons, in het lokaal daarnaast, aan het einde van de gang, overal hetzelfde gezoem, maar er was niemand. Ik liep door de hal even naar buiten. Ook buiten kon je het horen. In de portiersruimte controleerden we het brandalarm, maar dat hielp niet.
Weer in ons lokaal zegt Nannie: het lijkt wel een stemapparaat. "Nee", zeg ik, "het klinkt in het hele gebouw". "Heb jij een stemapparaat bij je?" "Jawel" Ik haalde hem uit mijn zak en ja hoor........ ik schaamde me te pletter, de C-toon, helder en duidelijk.
 |
| Het stemapparaat. |
In het begin van de avond had ik het even gebruikt om te kijken hoe nauwkeurig Ita, onze maestro, met haar absolute gehoor alle nieuwe fluiten stemde: exacte D-toon!!! Ik stopte mijn stemapparaat weer snel in mijn broekzak zonder op off te drukken waardoor........... Laten we het er maar niet meer over hebben.
Albert Dorresteijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten