vrijdag 13 april 2018

Ramp(en) in het nieuwbouwlokaal

"Ventilatie veroorzaakt hoofdpijn op scholen." Een bericht uit de media waarin schoolbesturen zeggen dat de mechanische luchtventilatie in de vaak pas gebouwde scholen niet goed werkt. Als bamboefluitjuf viel mij bij het bouwen in een nieuwbouwlokaal als eerste de bedompte en vooral de buitengewoon droge lucht op. 

Er konden twee (kleine) raampjes ongeveer 20 centimeter open en dat deed ik meteen. De luchtverversingsinstallatie zond een lage zoem uit waardoor mijn stemapparaat niet werkte dus die moest uit. Ik had de indruk dat er vaak kinderen ziek waren. Maar de grote onverwachte ramp moest nog komen.

Toen de laatste groep klaar was met bouwen heb ik alle fluiten in een papieren tas aan de leerkracht gegeven. Meestal beginnen ze dan meteen met het inspelen van de fluiten en gaan ze in de fluitenhoes van het kind en hebben daardoor enige bescherming. Door omstandigheden hebben de fluiten drie weken in het tasje gestaan in het lokaal en toen de juf wou beginnen met fluiten zagen ze er zo uit.

Allemaal gebarsten. Oef, wat een ramp!!!!!!
Toen de gebarsten fluiten op mijn niet-geïsoleerde zolder lagen, begonnen sommige scheuren dicht te trekken. Om de dikke en hardnekkige barsten te lijf te gaan heb ik ze in de kweekkas tussen de tuinbonen gelegd. Dat hielp! Na enkele dagen trokken de scheuren dicht. Het voordeel daarvan is dat de fluiten niet gespleten hoeven worden.

Tussen de tuinbonen met links de kap met condens
Twintig uur, veel tubes twee componenten lijm en seconden lijm, 33 bandjes, een half flesje politoer verder, was dit het resultaat. Het merkwaardige is dat de klank heel goed is. Het is me al vaker opgevallen dat een gerestaureerde fluit prima klinkt alsof hij niet meer ingespeeld hoeft te worden.

Hersteld

Iemand vroeg mij of ik het geen verschrikkelijk werk vond. "Ja," antwoordde ik, "in alle opzichten maar een oude vriendin zei altijd als er iets heel akeligs op mijn pad kwam:  "Dat is goed voor de karaktervorming".  En daar houd ik het dan maar op.

Bea Kloosterman












Geen opmerkingen:

Een reactie posten