Hoe ging dat toen? De marktkoopman wilde wel weten waarvoor ik ze nodig had. "Om fluiten van kinderen te beschermen". Dat viel in goede aarde. Zijn maat had ook nog wel rollen. Snel had ik onder beide armen veel rollen van zo'n twee meter lang. Na 20 meter lopen begonnen de rollen te draaien en te zwiepen. Wanhopig strompelend bereikte ik de bloemenmarkt waar ik om plakband vroeg. Dit jaar heb ik het anders aangepakt.
Gewapend met een grote rol tape ging ik dit keer naar de lapjesmarkt. Ik ondervond dezelfde welwillendheid van de marktkooplieden. Terwijl ik de rollen zorgvuldig met veel tape samenbond, kreeg ik nogal wat vragen en opmerkingen van het publiek zoals: "Wat gaat u daarmee doen?"
"U maakt daar zeker mooie dingen van..."
Zonder problemen, wanhoop of strompelen over de kokers bereikte ik dit keer de bus. En hier zijn ze dan.
Bea Kloosterman
Mooi Bea! Gebruik je nog steeds het ‘doosjes-model’ of zijn het inmiddels kokers geworden?
BeantwoordenVerwijderenHet door jou zo prachtig ontworpen "doosjes-model" vraagt zeker twee lessen. Ik heb tien lessen voor het bouwen van grote fluiten. Het maken van de kokers kan tussendoor.
VerwijderenGroeten van Bea
Oei: de tijd van de site - het rijmt bijna - mag wel even bijgewerkt worden: 4:49 is wel wat anders dan 13:49...
BeantwoordenVerwijderenHet bijwerken van de tijd valt buiten mijn mogelijkheden.
Verwijderenhergebruik
BeantwoordenVerwijdereneen rol
zonder de stof
wordt een mooie fluitkoker
beschermrol
Zo poëtisch had ik het nog niet gezien.
VerwijderenIk zal het de makers en de gebruikers laten weten.
Dank-je-wel, Bea