De leerkracht, meester Ferdinand, en ik spreken af dat hij orde houdt en dat ik mij volledig concentreer op het bouwen.
Met de kinderen maak ik de volgende afspraken:
- heel goed opletten bij de uitleg
- als je niet alles kunt onthouden kun je het nalezen op de lijst of nakijken op de foto's.
De rode opdracht wordt bij mij gedaan en de groene bij de leerkracht. |
- praten zonder je stembanden te gebruiken, d.w.z. fluisteren.
- goed zorgen voor je materialen (een mapje gevuld met vijlen kost ongeveer 60 euro).
- je krijgt één waarschuwing en bij de tweede overtreding leg je je werk een kwartier neer.
We beginnen met het magische moment van het uitzoeken van het buisje. Als je geconcentreerd de buisjes door je handen laat gaan, voel je welk buisje voor jou geschikt is: dik of dun of licht of zwaar of een speciale kleur.
Met veel aandacht worden de buisjes bekeken, gevoeld en beoordeeld. |
We meten wat de wijdste kant is. Dat wordt de bovenkant. Nu moeten we nog bepalen wat de voorkant wordt (de platste kant). Een schuin stukje afzagen voor het mondstuk is het moeilijkste werkje. En dan nog een gaatje boren voor het venster. Zie ook het blog van 27 september 2014.
Ziezo, les 1 zit erop.
Bea Kloosterman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten